%0 Journal Article %T رابطة «انگیزش دینی» و «خودشناسی» با «فضایل اخلاقی» %J مطالعات اسلام و روانشناسی %I پژوهشگاه حوزه و دانشگاه %Z 2008-1103 %A تبیک, محمدتقی %A قربانی, نیما %A رضازاده, سیدمحمدرضا %D 2013 %\ 08/30/2013 %V 7 %N 12 %P 135-148 %! رابطة «انگیزش دینی» و «خودشناسی» با «فضایل اخلاقی» %K خودشناسی انسجامی %K بهوشیاری %K جهت‌گیری دینی %K توان‌مندی‌های خوی %K فضایل اخلاقی %K روان‌شناسی مثبت %R %X هدف این پژوهش، بررسی نقش فرایندهای خودشناختی و جهت‌گیری دینی در «توان‌مندی‌های خوی» بود. 315 دانشجو (227 مرد و 88 زن) به پرسشنامه‌های ذیل پاسخ دادند: مقیاس خودشناسی‌ِ انسجامی (قربانی و همکاران، 2008)، مقیاس بهوشیاری (براون و ریان، 2003)، مقیاس بازنگری‌شده جهت‌گیری دینی (هیل، 1999) و پرسشنامه ارزش‌ها در عمل: ابراز قابلیت خود (پترسون، 2004). نتایج نشان داد که توان­مندی‌های خوی با خودشناسی انسجامی، بهوشیاری و جهت‌گیری دینی درونی و جهت‌گیری دینی بیرونی فردی، همبستگی مثبت دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان متغیرهای پیش‌بین، خودشناسی‌ِانسجامی، بیشترین نقش را در تبیین واریانس توان­مندی‌های خوی دارد و از میان انواع دین­داری، فقط جهت‌گیری‌دینی درونی توانست واریانس توان­مندی‌های خوی را تببین کند. پس از کنترل فرایندهای خودشناختی (از طریق رگرسیون سلسله مراتبی)، جهت‌گیری‌دینی درونی توانست مقادیر معناداری از توان­مندی‌های خوی را تبیین کند %U https://islamicpsy.rihu.ac.ir/article_908_36430726abff5f98874b78935e6f0916.pdf