هدف پژوهش حاضر، سنجش رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه اصفهان است. روش پژوهش به صورت توصیفی ـ همبستگی و حجم نمونة برآورد شده، برابر با 450 نفر است که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدهاند. ابزار اندازهگیری شامل دو پرسشنامهسنجش ویژگیهای هوش هیجانی پیترایدز و فارنهام (2003) و پرسشنامه هوش معنوی محقق ساخته است که ضریب پایایی به دست آمده برای آنها به ترتیب 84/0 و 87/0 میباشد. برای تحلیل دادههای حاصله، از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافتهها بر اساس برآورد تحلیل رگرسیون نشان میدهد که هوش معنوی با هوش هیجانی رابطه دارد و این ارتباط در ابعاد مختلف هوش معنوی و هوش هیجانی مشاهده میشود و رابطة معناداری بین آنهاست. به عبارتی، هوش معنوی بیشتر سبب هوش هیجانی زیاد میشود.