هدف پژوهش، این بود که تأثیر «خداپنداره» صحیح (مبتنی بر آیات و روایات) را در مقابله با افسردگی بررسی کند؛ روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و نوع پژوهش کاربردی است؛ داده‌های آن به صورت کتابخانه‌ای از متون دینی و منابع معتبر روانشناسی جمع‌آوری شده است؛ نتایج نشان داد که «خداپنداره صحیح» در هرکدام از حیطه های «توکل»، «عدل الهی»، «قضا و قدر» و «رازقیت خداوند» آثار مثبتی را در پی دارد؛ در حیطه «توکل» موجب می شود که مشکلات را آسان تر ببیند، انگیزه و اراده قوی داشته باشد، احساس عزت، حرمت نفس و امیدواری کند، خداپنداره صحیح در زمینه «عدل الهی» موجب واقعنگری، فاجعه آمیز ندیدن امور ورضایت از خداوند میشود. در زمینه «قضا و قدر»، منجر به معنادهی صحیح به حوادث، احساس توانمندی و دوری از غم و اندوه میگردد؛ در حیطه «رزاقیت الهی» موجب دوری از حرص، رضایت از روزی مقدر، احساس بینیازی از دیگران می شود؛ لذا اصلاح خداپنداره می تواند افسردگی در این حیطه ها را کنترل و درمان نماید.
انصاری, حسن, فقیهی, علی‌نقی, & حسینی سمنانی, صدیقه. (1395). بررسی تأثیر خداپنداره (تصور از خدا) صحیح در مقابله با افسردگی. مطالعات اسلام و روانشناسی, 10(18), 147-163.
MLA
حسن انصاری; علی‌نقی فقیهی; صدیقه حسینی سمنانی. "بررسی تأثیر خداپنداره (تصور از خدا) صحیح در مقابله با افسردگی". مطالعات اسلام و روانشناسی, 10, 18, 1395, 147-163.
HARVARD
انصاری, حسن, فقیهی, علی‌نقی, حسینی سمنانی, صدیقه. (1395). 'بررسی تأثیر خداپنداره (تصور از خدا) صحیح در مقابله با افسردگی', مطالعات اسلام و روانشناسی, 10(18), pp. 147-163.
VANCOUVER
انصاری, حسن, فقیهی, علی‌نقی, حسینی سمنانی, صدیقه. بررسی تأثیر خداپنداره (تصور از خدا) صحیح در مقابله با افسردگی. مطالعات اسلام و روانشناسی, 1395; 10(18): 147-163.
)