آیباغی اصفهانی، سعید (1392)، «طراحی و تبیین مدل مواجهه با فرسایش سرمایه اجتماعی در سازمان»، رساله دکتری، دانشگاه تهران، پردیس فارابی.
انصاری شوشتری، شیخ محمدعلی (1380)، ترجمه غررالحکم، چاپ اول، قم: مؤسسه انتشاراتی امام عصر(عج).
بهادری خسروشاهی، جعفر؛ هاشمی نصرت‌آباد، تورج؛ باباپور خیرالدین، جلیل (1391)، «بررسی رابطه سرمایه روان‌شناختی با سرمایه اجتماعی دانشجویان دانشگاه تبریز»، مجلهتخصصیپژوهشوسلامت، دوره 2، ش1، ص145ـ153.
حسینى، میرزاحسن (1389). «تأثیر استراتژى‌هاى سازمان‌هاى غیردولتى در ایجاد و ارتقای سرمایه اجتماعى»، فصلنامهمطالعاتمدیریتانتظامى، س5، ش1، ص82ـ100.
دینی ترکمانی، علی (1385)، «تبیین افول سرمایه اجتماعی»، رفاه اجتماعی، س6، ش23، ص147ـ171.
شریفی، طاهر (1387)، «اعتماد اجتماعی و آموزه‌های دینی»، پژوهشنامه اعتماد اجتماعی، تهران: انتشارات مرکز راهبردی تشخیص مصلحت نظام.
صمیمی، رقیه؛ مسرور، دریادخت؛ حسینی، فاطمه؛ تمدن‌فر، مهرآسا (1385)، «ارتباط سبک زندگی با سلامت عمومی دانشجویان»، نشریه پرستاری ایران، س19، ش48، زمستان، ص83ـ93.
طغیانی، مجتبی؛ کجباف، محمدباقر؛ بهرام پور، مهدی (1392)، «رابطة سبک زندگی اسلامی با نگرش‌های ناکارآمد در دانشجویان»، دانشوپژوهشدرروان‌شناسیکاربردی، س14، ش4، ص36ـ44.
طولابی، زینب؛ صمدی، سعید؛ مطهری‌نژاد، فاطمه (1392)، «بررسی نقش میانجی عزت نفس و خودکارآمدی در رابطه بین سبک زندگی اسلامی و سازگاری اجتماعی جوانان شهر مشهد»، فصلنامهمطالعاتجامعه‌شناختیجوانان، س3، ش9، ص115ـ132.
علینی، محمد (1387)، رابطه آموزه‌های دینی و سرمایه‌های اجتماعی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه باقرالعلوم(ع).
علینی، محمد (1391)، سرمایه اجتماعی در آموزه‌های اسلام، قم: بوستان کتاب.
فصیحی، امان‌اله (1386)، «دین و سرمایه اجتماعی»، نشریه معرفت. ش123.
فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی (1379)، ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض‌الاسلام)، تهران: مؤسسه چاپ و نشر تالیفات فیض الاسلام.
کاویانی ارانی، محمد (1390)، «کمّی‌سازی و سنجش سبک زندگی اسلامی»، روان‌شناسی و دین، س4، ش2، تابستان، ص27ـ44.
کجباف، محمدباقر؛ سجادیان، پریناز؛ کاویانی، محمد؛ انوری، حسن (1390)، «رابطه سبک زندگی اسلامی با شادکامی در رضایت از زندگی دانشجویان شهر اصفهان»، روان‌شناسی و دین، س4، ش4، تابستان، ص61 – 74.
کلانتری، خلیل (1388)، مدل‌سازی معادلات ساختاری در تحقیقات اجتماعی‌ـ اقتصادی، تهران: انتشارات فرهنگ صبا.
موسوی لاری، مجتبی (1376)، رسالت اخلاق در تکامل انسان، قم: تبلیغات اسلامی حوزه علمیه.
لوتانز، فرد (1391)، سرمایهروان‌شناختی، ترجمه رضایی‌منش، بهروز و همکاران، تهران: علمی.
Adler, PS, Kwon, S. )2002(, "Social capital: Prospects for a new concept", Academy of Management Review; 27(1):17–40.
Fuchino, Y., Mizoue, T., Tokui, N., Ide, R., Fujino, Y., Yoshimura, T. (2003), Health- related lifestyle and mental health among inhabitants of a city in Japan, Nippon-Koshu- Eisei-Zasshi, 50, 303-13.
Hoffman, J. J., Hoelscher, M. L., & Sherif, K. (2005), "Social capital, knowledge management and sustained performance",Journal of Knowledge Management, 9 (3), 93-100.
Horowitz, A. V. (2002), "Outcomes in the sociology of mental health and illness: Where have we been and whee are we going?", Journal of Health and Social Behavior, 43, 143-151.
Larson, M; Norman, S; Hughes, L. (2013), "Psyychological Capital: A New Lens Forunderstanding Employee Fit and Attitutes", International Journal of Leadership Studies, Vol. 8, Iss. 1.
Luthans, F., Jensen S.M.)2001(, "Hope: A new positive strength for human resource development", Human Resource Development Review; 1(3): 304–322.
Nahapiet, J.; Ghoshal, S. (1998), "Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage, Academy of Management", The Academy of Management Review, vol. 23, No.2, P.242-266.
Rhodes, J., Lok, P., Hung, R. Y. Y., & Fang, S. C. (2008), "An integrative model of organizational learning and social capital on effective knowledge transfer and perceived organizational performance". Journal of Workplace Learning, 20(4), 245-258.
Snyder, C.R, Lopez, S.J. (2002), Handbook of positive psychology,New York: Oxford University Press.
Thompson, D. (2009). "What does social capital mean?". Australian journal of social issues, 44(2), 145-161.
World Health Organization (1998), Health promotion glossary, Geneva, Switzerland: author.
)