بررسی تأثیر گروه‌درمانی مذهبی و شناختی ‐ رفتاری بر عزت نفس و نگرش‌های زناشویی زندانیان مرد شهر قم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه اصفهان

2 استاد دانشگاه اصفهان

3 استادیار پژوهشگاه حوزه ودانشگاه

4 استادیار دانشگاه اصفهان

چکیده

مقایسه آن با گروه‌درمانی شناختی ‐ رفتاری است.سؤال پژوهش این است که آیا گروه‌درمانی به شیوه مذهبی و شناختی ‐ رفتاری، باعث افزایش عزت نفس و بهبود نگرش‌های زناشویی در زندانیان می‌شود؟ پرسش‌نامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسش‌نامه نگرش‌های زناشویی، ابزارهای این پژوهش است.
روش تحقیق، نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری است. جامعه آماری دربرگیرندة زندانیان مرد شهر قم در سال 1387 است، که از 72 نمونة در دسترس، 42 نفر با بالاترین نمره در عزت نفس و پایین‌ترین نمره در نگرش‌های زناشویی به صورت جایگزینی تصادفی در سه گروه 14 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) قرار گرفتند. گروه‌های آزمایش (بر خلاف گروه گواه)، طی 12 جلسه در دو ماه، به شیوه مذهبی و شناختی ‐ رفتاری درمان‌گروهی شدند. پس از اجرای دو آزمون، داده‌ها به وسیله تحلیل واریانس یک‌راهه برای گروه‌های مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشانگر تأثیر معنادار گروه‌درمانی مذهبی و شناختی ‐ رفتاری بر افزایش عزت نفس و بهبود نگرش‌های زناشویی زندانیان است

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Examining the Effect of Group Religious and Cognitive –behavioral Psychotherapy on Self-esteem and Marital Attitudes of Male Prisoners of the City of Qom

نویسندگان [English]

  • Murad Chopani Suri 1
  • Sayed Ahmad Ahmadi 2
  • Muhammad Hussein Sharifiniya 3
  • Fatima Bahrami 4
1
2
3
4
چکیده [English]

This study aims to introduce and examine the religious group therapy method and compare it with the cognitive – behavioral therapy. The central question is: Does group therapy by way of a religious and cognitive-behavioral method lead to an increase in self-esteem and improvement of marital attitudes of prisoners?
Tool: Coppersmith Self-Esteem Inventory (SEI) Form and Marital Attitudes Questionnaire
Method: The method used in this questionnaire is a pre- and post-test design. The statistical society includes the male prisoners of the city of Qom in the year 2008. Seventy two samples were accessible of which 42 were at the highest degree of self-esteem, and the samples having the lowest degree of marital attitudes were separated into three groups each consisting of 14 individuals (two test groups and one as evidence group). The test groups unlike the evidence group received religious and cognitive-behavioral therapy for 12 sessions in two months. After the tests were conducted, the data was analyzed through one way variance analysis for the independent groups. The results showed a meaningful effect of group religious and cognitive –behavioral therapy on self-esteem and improvement of marital attitudes of the prisoners:  (P<0.05

کلیدواژه‌ها [English]

  • group cognitive – behavioral therapy
  • religious group therapy
  • marital attitudes
  • self-esteem