The Nature of Islamic Psychology, a Priori or a Posteriori?

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

The discussion about Islamic psychology is a challenge to a controversial issue which is related to some different meanings that come from this concept. This research discusses whether Islamic psychology is a priori or a posteriori. The main question is whether the Islamic psychology is an actual and realized nature or a potential concept and a realizable possibility. In response, it has been tried to be argued that the nature of Islamic psychology is a posteriori. According to the Reichenbach's theory (the separation of collection from judgment), there are three key assumptions in this issue: first, Islamic psychology is a type of religious science, therefore, it is a possible concept; second, philosophy lack is not equal to experimental nullity, thus, realizing Islamic psychology does not mean that contemporary psychology theories will be denied; and third, the importance of assumptions of scientific theories is what its consequence will be to pay attention to infrastructure of current psychology theories and to attempt to formulate new theories based on Islamic assumptions.

Keywords

References

منابع

قرآن کریم.
باقری، خسرو (1382)، هویت علم دینی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
باقری خسرو؛ خسروی، زهره (1387)، نظریه‌های روان‌شناسی معاصر، تهران: نشر علم.
باقری، خسرو (1385)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، تهران: انتشارات مدرسه.
بستانی، محمود (1392)، اسلام و روان‌شناسی، ترجمه محمود هویشم، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
پورسیف، عباس (1391)، خلاصه تفاسیر المیزان و نمونه، قم: نشر شاهد.
عیسی، محمد رفقی (1385). به سوی اسلامی‌سازی روان‌شناسی، ترجمه نجیب‌الله نوری، حوزه و دانشگاه، س12، ش48، ص77ـ108.
سروش، عبدالکریم (1388)،تفرج صنع، تهران: انتشارات صراط.
شمشیری، بابک (1390)،«نقش فلسفه در ساخت و تولید روان‌شناسی اسلامی»، روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، ش5، ص31ـ44.
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1374)، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
مسعودی، جهانگیر (1389)، «تحلیلی از مبانی و پیش‌فرض‌های معرفتی موافقان و مخالفان علم دینی»، روش‌شناسی علوم انسانی، ش64 و 65، ص43ـ66.
مطهری، مرتضی (1391)، انسان کامل، تهران: انتشارات صدرا.
ملکیان، مصطفی (1379)، «امکان و چگونگی علم دینی»، روش‌شناسی علوم انسانی. ش22، ص10ـ33.
نجاتی، محمد عثمان (1391)، قرآن و روان‌شناسی، ترجمه عباس عرب، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.

Files

Share

How to cite

Statistics