مقایسه میزان هوش معنوی و شادکامی افرادی که در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند با افرادی که شرکت نکرده‌اند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد واحد ملارد، استادیار، دکترای تخصصی (نویسنده مسئول)

2 کارشناسی ارشد رشته روان‌شناسی عمومی، دانشگاه آزاد واحد ملارد

چکیده

یکی از سنت‌های قدیمی شیعیان مراسم پیاده‌روی اربعین است. با توجه به اهمیت آن و اینکه افزایش نشاط و شادکامی، همواره یکی از دغدغه‌های اساسی انسان‌ها بوده است و هوش معنوی (از مهم‌ترین نوع هوش‌) مختص انسان‌هاست؛ هدف پژوهش عبارت است از: تعیین تفاوت شادکامی و هوش معنوی در افرادی که در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند با افرادی که شرکت نکرده‌اند. هدف این پژوهش، با توجه به هدف بنیادی و روش آن توصیفی از نوع علّی−مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه افرادی است که از شهر کرج در کاروان «نذر اربعین» در پیاده‌روی اربعین سال 1396 شرکت کرده بودند و نیز افرادی که در شهر کرج، هرگز تجربه پیاده‌روی اربعین را نداشته‌اند. نمونه پژوهش شامل 120 نفر بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند؛ابزارهای پژوهش، پرسشنامه شادکامی اکسفورد و پرسشنامه هوش معنوی کینگ بود. داده‌های به دست آمده از پژوهش با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند؛ نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که میزان شادکامی و هوش معنوی افرادی که در پیاده‌روی اربعین شرکت کرده‌اند، به صورت معناداری بیشتر از افرادی است که هرگز در پیاده‌روی اربعین شرکت نکرده‌اند؛ بنابراین گسترش فرهنگ پیاده‌روی اربعین با توجه به تأثیرات گسترده و عمیق آن سفارش می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Comparison of Spiritual Intelligence and Happiness of People Participating in the Arbaeen Walk with Those Who Did not Participate

نویسندگان [English]

  • Atena Isfahani Khaleghi 1
  • Seyed Amir Hussein Ghasemi 2
1 Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Mallard Branch, Corresponding Author
2 M.A. in Psychology, Islamic Azad University, Mallard Branch,
چکیده [English]

One of the old Shiite traditions is the Arbaeen walk. Given its importance and the fact that increasing vitality and happiness has always been one of the main concerns of human beings and spiritual intelligence (the most important type of intelligence) is specific to human beings. The purpose of this study is to determine the difference between happiness and spiritual intelligence in people who participated in the Arbaeen walk with people who did not. It was a descriptive comparative descriptive study. The population of the study included all people from the city of Karaj who participated in the caravan "Nazr-e-Arbaeen" in the Arbaeen walk in 2017 and also people who have never experienced the Arbaeen walk in Karaj. The sample consisted of 120 people who were purposefully selected; the research instruments were the Oxford Happiness Questionnaire and the King Spiritual Intelligence Questionnaire. Data were collected from the study were statistically analyzed by using independent t-test; The results of the study showed that the level of happiness and spiritual intelligence of people who participated in the Arbaeen walk is significantly higher than those who have never participated in the Arbaeen walk. Therefore, the spread of Arbaeen walk culture is recommended due to its wide and deep effects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Arbaeen walk
  • pilgrimage
  • happiness
  • spiritual intelligence

مراجع

  1. *قرآن کریم.

    1. احمدی، محمدرضا و عباسعلی هراتیان (1391)، «اثربخشی مناسک عمره مفرده بر سلامت روانی و شادکامی»، نشریه روان‌شناسی و دین، س5، ش3، ص41−62.
    2. اقدسی، اکرم؛ آتنا اصفهانی خالقی (1398)، مقایسه هوش معنوی در دانشجویان مقید به نماز اول وقت و دانشجویان غیر نمازگذار.سومین کنگره ملی نماز،سلامت روان و نشاط معنوی.
    3. امین‌پور، حسن و حسین زارع (1397)، کاربرد آزمون‌های روانی، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
    4. تسلی بخش، امیر (1395)، «رابطه ساده و چندگانه تنظیم شناختی هیجان و هوش معنوی با بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد واحد ملارد.
    5. ثابت، مهرداد و فرح لطفی کاشانی (1389)، «هنجاریابی آزمون شادکامی اکسفورد»، نشریه اندیشه و رفتار، 10 (15)، ص7−18.
    6. رقیب، مائده السادات؛ سیدعلی سیادت؛ بهزاد حکیمی‌نیا و سیدجعفر احمدی (1389)، «اعتباریابی هوش معنوی کینگ در دانشجویان اصفهان»، مجله دستاوردهای روان‌شناختی.4.1، ص3−17.
    7. سحاقی، حکیم (1397)، «رابطه سلامت روان و شادکامی با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان جندی‌شاپور اهواز»، مجله راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی، س5، ش1، ص15−24.
    8. صبحی قراملکی، ناصر و پرویز پرزور (1393)، «مقایسه هوش هیجانی و هوش معنوی طلاب و دانشجویان»، نشریه فرهنگ در دانشگاه اسلامی، س4، ش2، ص297−310.
    9. علیزاده‌فر، سوسن (1395)، «رابطه اقامه نماز اول وقت با استرس، اضطراب و افسردگی»، کنگره ملی نماز و سلامت روان، تهران: دانشگاه تهران.

    10. علیپورشهیر، مونا (1398)، «تأثیر آموزش ذهن آگاهی بر استرس، شادکامی و امید به زندگی افراد مبتلا به بیماری قلبی−عروقی»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد واحد ملارد.

    11. قنبریان، مینا؛ مهناز پرموز و زینب رجب‌زاده (1395)، «رابطه بین شادکامی و امید به زندگی در دانشجویان دانشکده علوم پزشکی بهبهان»، کنفرانس بین‌المللی روان‌شناسی و علوم تربیتی، دوره 3.

    12. گلزاری، محمود (1383)، «تأثیر حج عمره بر سلامت روانی، شادکامی و عمل به باورهای دینی دانشجویان»، س4، ش7، ص111−126.

    13. گیویان، عبدالله و محمد امین (1396)، «محبت و هویت در آیینه نمایش جهانی اربعین مطالعه ماهیت، کارکردها و ساختار پیاده‌روی اربعین از منظر ارتباطات آیینی»، س2، ش52، ص167−194.

    14. موسوی، سیدمحمد؛ خدیجه یاری، بتول باغ‌فلکی و ایرج نیکجو (1395)، «تأثیر برگزاری مراسم پیاده‌روی اربعین حسینی در کشور و افزایش شور و اشتیاق بین مردم و به خصوص نوجوانان و نقش سازنده آن بر روی تربیت نسل ارزشی در کشور»، نشریه مطالعات روان‌شناسی و علوم تربیتی، س1، ش3، ص101−113.

    15. میرشاه جعفری، ابراهیم، محمدرضا عابدی و هدایت الله دریکوندی (۱۳۸۱)، «شادمانی و عوامل مؤثر بر آن، تازه‌‌های علوم‌شناختی، س۴، ش۳، ص۵۰−۵۸.

    1. ناصری، اسماعیل (1392)، «بررسی مؤلفه‎های هوش معنوی و ساخت ابزاری برای سنجش آن در بین دانشجویان»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته روان‎شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی.
      1. Ali Poor A, Agah Harris M. Validity and reliability of the Oxford Happiness inventory among, Iranian jornal of Iranian ppychologisis 2007; 3:12-9.
      2. Argyle, M. (2001 b), Causes and correlates of happiness.InD.Kahenman E. Diener & N. Schwarz Well (Eds.), The foundation of hedonic psychology (pp. 353-373), New York: Russell Sage Foundation.
      3. Amram, J. (2005), intelligence Beyond IQ: the contribution of emotion and spiritual intelligenced to effective business leasership, institune of transpersonal, Psychology.
      4. Cheriar.p. (2004), Now IT IS SQ. retrieved from internet: www.life and work meaning and purpose.
      5. Madhu. J. & Purohit. P. (2006), Spiritual Intelligence: A Contemporary Concern WithRegard to Living Status of the Senior Citizens, university of Rajasthan, jaipur, journal of the indian Academy of Applied Psychology. 32, 227-233.
      6. Nasel , D. D. (2004), Spiritual Orientation in Relation to Spiritual Intelligence: A consideration of traditional Christianity and New Age/individualistic spirituality. Thesis submitted for the degree of Ph. D in The University of South Australia, Division of Education, Arts and Social Sciences, School of Psychology.
      7. Vaillant, G., Templeton, J., Ardelt, M., & Meyer, S. E. (2008), The natural history of male mental health: Health and religious involvement. Social Science & Medicine, 66, 221–231.
      8. Williams, A. (2010), Spiritual therapeutic landscapes and healing: A case study of St. Anne de Beaupre.
      9. Young, J. S. et al. The moderating relationship of spirituality on negative life events and psychological adjustment. Journal of Counseling and Value, 2000; 45 (1): 49-58.
      10. https://farsi.khamenei.ir/amp-content?id=34995.
      11. https://fa.m.wikipedia.org/wiki.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار