مطالعات اسلام و روانشناسی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اخبار و اعلانات

تأثیر گروه‌درمانی یکپارچه توحیدی بر احساسات مثبت نسبت به همسر در زنان متأهل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات پژوهشگر حوزه و دانشگاه

2 آموزش پرورش شهرستان نقده

10.30471/psy.2021.6194.1659

چکیده

در این پژوهش به منظور تعیین ارزیابی تأثیر گروه درمانی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر احساسات مثبت زنان متأهل نسبت به همسرانشان، 24 نفر از زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره خانواده پیوند انجمن اولیا و مربیان شهرستان نقده به‌عنوان نمونه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. این افراد در مقیاس احساسات مثبت نسبت به همسر نمره پایینی گرفته بودند. پژوهش حاضر در قالب یک طرح نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون−پس‌آزمون و پیگیری یک ماهه و گروه گواه انجام شد. افراد انتخاب شده پس از همسان‌سازی در متغیرهای کنترل، به صورت تصادفی ساده در دوگروه 12 نفره شامل گروه‎های آزمایشی وگواه قرار گرفتند. نخست برای هر دو گروه آزمون احساسات مثبت نسبت به همسر اجرا شد و سپس برای گروه آزمایشی دوازده جلسه گروه درمانی یکپارچه توحیدی و برای گروه کنترل دوازده جلسه گفتگوی آزاد انجام گردید. پس از پایان مداخله‌درمانی و یک ماه بعد برای پیگیری دوباره هر دو گروه مقیاس بالا را تکمیل کردند. داده‎ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار spss-24 تحلیل شدند. یافته‎ها نشان داد پس از اجرای گروه درمانی یکپارچه توحیدی، میزان احساسات مثبت نسبت به همسر در گروه آزمایشی به طور معناداری بالاتر از گروه گواه است (F=48/51) (01/0P=). این نتیجه تا یک ماه پس از خاتمه جلسات درمان پابرجا بود؛ همچنین مؤثر بودن زوج‌درمانی یکپارچه توحیدی بر بهبود احساسات مثبت زنان متأهل نسبت به همسرشان تأیید شد که مشاوران خانواده می‎توانند از این الگوی درمانی برای کاهش مشکلات خانوادگی و افزایش احساسات مثبت زوج‎ها نسبت به یکدیگر استفاده کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness group therapy of integration monotheistic approach on positive feelings toward spouse in Married women

نویسندگان [English]

  • mohamadhossein sharifinia 1
  • morad sori 2

1 Assistant Professor, Islamic Azad University Science and Research Branch University and field researcher

2 EDucation counseler

چکیده [English]

In order to determine the effect of group therapy with Monotheistic Integrated approach on the positive feelings of married women towards their husbands, 24 married women referred to the Family Counseling Center of Naghadeh were studied as an available sample. They were selected from those who referred to the counseling center because of family problems and disagreement with their spouse and scored high on the Positive Feeling Questionnaire (PFQ).
The research was conducted in a quasi-experimental design with pre-test-post-test-one-month follow-up test and control group. After matching in the control variables, the selected individuals were randomly divided into two groups of 12 people, including the experimental group and the control group. Prior to the intervention, both groups were administered by PFQ. Then, 12 sessions of Monotheistic Integrated group therapy were performed for the experimental group and 12 sessions of free conversation for the control group. After the intervention, and a month later for follow-up, both groups completed PFQ.
The results showed that the level of positive feelings towards the spouse in the experimental group was significantly higher than the control group (F=48/51) (P=0/01). This result persisted for up to one month after the end of treatment sessions.
Thus, the effectiveness of integrated monotheistic Couple therapy on improving the positive feelings of married women towards their husbands was confirmed. Therefore, family counselors can use this approach to reduce family problems and increase couples' positive feelings towards each other.

کلیدواژه‌ها [English]

  • couple therapy
  • integrated monotheistic approach
  • positive feelings towards spouse
  • married women
مراجع
* قرآن کریم.
1. ‏‫ آرین‎فر، نیره و عذرا اعتمادی (1395)، «مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی یکپارچه‎نگر و هیجان‎مدار بر صمیمیت زناشویی زوجین آسیب‌دیده از خیانت همسر»، فصلنامه پژوهش‌های مشاوره، دوره 15، ش59، ص7−37.
2. امیریان، مهدی؛ مهناز علی‌اکبر دهکردی، سبحان پورنیک‎دست و طیبه محتشمی (1393)، «اثربخشی آموزش گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر سطح پرخاشگری»، مجله روان‌شناسی و دین، ش25، ص17−30.
3. بوالهری، جعفر (1391)، «بررسی برخی علل منجر به تقاضای طلاق در زوجین متقاضی در دادگاه‌های تهران»، مجله اپیدمیولوژی ایران، دوره 8، ش1، ص83−93.
4. ثنایی، باقر؛ ستیلا علاقمند و شهره فلاحتی (۱۳۹۶)، مقیاس‎های سنجش خانواده و ازدواج، تهران: انتشارات بعثت.
5. جایروند، حمداله (1396)، «مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک و روان درمانی یکپارچه توحیدی بر کاهش افکار خودکشی و تغییر شناختی هیجان در افراد اقدام‌کننده به خودکشی»، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام، س25، ش5، ص91−99.
6. جعفری، فاطمه؛ منصوره حاج‎حسینی و باقر غباری‌بناب (1397)، «اثربخشی مشاوره هیجان‎مدار مبتنی بر آموزه‎های اسلامی بر صمیمیت زوج‎های ناسازگار»، مجله پژوهش‎های مشاوره، ش68، ص44−73.
7. چابکی‌نژاد، زهرا و فاطمه صابر اشکذری (1398)، «اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر اضطراب و سرزندگی تحصیلی دانش‌آموزان دختران پیش‌دانشگاهی استان یزد»، مجله پیشرفت‎های نوین در علوم رفتاری، ش2، ص40−60.
8. چوپانی، مراد (1389)، «مقایسه اثربخشی تأثیر گروه‌درمانی رویکرد یکپارچه توحیدی و شناخت درمانی بر عزت نفس و نگرش‎های زناشویی زندانیان مرد شهر قم»، دوفصلنامه مطالعات اسلام و روا‌‌ن‌شناسی، ش6، ص31−61.
9. ح‍رع‍ام‍ل‍ی‎، م‍ح‍م‍دب‍ن‌ح‍س‍ن (1370)، تفصیل وسائل‎الشیعه ‎الی تحصیل مسائل‎الشریعه‏‫، تحقیق محمدرضا الحسینی الجلالی، ج14، ‏‫قم‏‫: مؤسسه آل‎البیت لاحیاء ‎التراث.
10. زرقانی، سیداحمد؛ بهرامعلی قنبری هاشم‌آبادی، مجید معینی‌زاده و فرشته غلامرضایی‌نژاد (1398)، «اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی بر خودآگاهی هیجانی، جرأت‌ورزی و معناداری زندگی زندانیان»، نشریه طب انتظامی، ش3 (سمینار علمی مراقبت‌های پرستاری در بهداشت روان و سلامت جامعه).
11. زهراکار، کیانوش و فروغ جعفری (1397)، مشاوره خانواده(مفاهیم،تاریخچه،فرایند و نظریه‎ها)، تهران: ارسباران.
12. سالاری‎فر، محمدرضا (1398)، زوج‌درمانی با روی‎آورد اسلامی، قم: انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
13. سیدی، زهرا و حسن باقری‌نیا (1396)، «اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی بر میزان رضایت زناشویی متأهلین»، مجموعه مقالات سمینار علمی مراقبت‎های پرستاری در بهداشت روان و سلامت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی‌آباد کتول.
14. شریفی‎نیا، محمدحسین (1392)، الگوی روان درمانی یکپارچه با معرفی درمان یکپارچه توحیدی، قم: انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
15. شریفی‎نیا، محمدحسین (1387الف)، «بررسی اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی در کاهش بزهکاری زندانیان»، مطالعات اسلام و روان‌شناسی، س1، ش2، ص7−30.
16. شریفی‎نیا، محمدحسین (1387ب)، «مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه‌توحیدی و شناخت‎درمانی در درمان اعتیاد و اختلالات همایند زندانیان»، رساله‎ دکتری روان‎شناسی، دانشگاه تربیت مدرس.
17. شریفی‎نیا، محمدحسین (1386)، «مقایسه میزان اثربخشی دو روش درمانی یکپارچه توحیدی و شناخت درمانی در کاهش رفتار مجرمانه زندانیان»، مجله روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، س37، ش3، ص41−72.
18. شمس‌آبادی، احمد (1395)، «اثربخشی درمان گروهی با رویکرد یکپارچه توحیدی بر نگرش معنوی و رضایت زناشویی در مردان متأهل شهرستان مشهد»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود.
19. طبرسی، فضل‎بن‎حسن (1386)، مکارم الاخلاق، قم: نشر حبیب.
20. طیبی، هاجر (1390)، «مقایسه اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی و شناختی−رفتاری در کاهش فشار روانی و افسردگی همسران جانبازان مبتلا به اختلال پس از ضربه»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد.
21. کریمی، شیوا؛ بهرامعلی قنبری هاشم‌آبادی و جعفر طالبیان‌شریف (1392)، «مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی و شناختی−رفتاری بر روی دانشجویان سایکوپات غیر بالینی»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی.
22. مشهدی‌پور، مریم؛ نیلوفر میکاییلی و محمد نریمانی (1392)، «مقایسه اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی و شناختی−رفتاری بر کاهش اختلالات اضطرابی دانش‌آموزان دختر»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی.
23. نوری، حسین بن محمدتقی (1373)، مستدرک الوسائل، تحقیق مؤسسه آل‌البیت، ج14، قم: مؤسسه آل‌البیت لاحیاء التراث.
24. هادی، مهدی و مسعود جان‌بزرگی (1388)، «اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر مؤلفه‎های شخصیت و بالینی»، مجله روا‌ن‌شناسی و دین، س2، ش2، ص71−104.
25. ‏‫ Aman, J., Abbas, J., Nurunnabi, M. & Bano, S. (2019), The relationship of religiosity and marital satisfaction: The role of religious commitment and practices on marital satisfaction among Pakistani respondents, Behavioral Sciences, 9(3), 30.
26. Black, S. W. (2019), Religious Practices in Couple and Family Therapy, Encyclopedia of Couple and Family Therapy, 2477-2481.
27. Call, V. R. A. & Heaton, T. B. (1997), Religious influence on family stability, Journal of the Scientific Study of Religion,  36, 382-392.
28. Ching, C. L. & Chan, V. L. (2020), Positive emotions, positive feelings and health: A life philosophy. Linguistics and Culture Review, 4(1), 1-14.
29. Goldenberg, H. & Goldenberg, I. (2012), Family therapy: An overview.
30. Gottman, J. M. (2013), What Makes Love Last? New York: Findaway World LLC.
31. Gregory, K. A. (2019), Sustainable African American Marriages: Evaluating the Impact of Closeness to God and Religiosity on Marital Satisfaction and Longevity.
32. Helmeke, K. B. & Bischof, G. H. (2011), Couple therapy and the integration of spirituality and religion. Handbook of clinical issues in couple therapy, 247-270.
33. Holmberg, A., Jensen, P. & Vetere, A. (2020), Spirituality–a forgotten dimension? Developing spiritual literacy in family therapy practice, Journal of Family Therapy.
34. Hook. J., Worthington, E., Davis, D., Jennings, D. & Gartner, A. (2010), Empirically supported religious and spiritual therapies, J Clin Psychol; 66: 46-72.
35. Ivtzan, I., Chan, C. P., Gardner, H. E., & Prashar, K. (2013), Linking religion and spirituality with psychological well-being: Examining self-actualisation, meaning in life, and personal growth initiative. Journal of religion and health, 52(3), 915-929.
36. Mahoney, A. (2005), Religion and conflict in marital and parent child relationship, Journal of Social Issues, 61, 689-706.
37. Nathaniel, M., & David, C. (2010), Family relation. Journal of Family Therapy, 78-65 ,34.
38. O'Leary, K. D., Fincham, F., & Turkewitz, H. (1983), Assessment of positive feelings toward spouse. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 51(6), 949.
39. Orathinkal, J., & Vansteewegen, A. (2006), Religiosity and marital satisfaction. Contemporary Family Therapy, 28, 497-504.
40. Palmer, S., & Dryden, W. (1994), Counselling for stress problems, Sage.
41. Rusu, P. P., Bodenmann, G., & Kayser, K. (2019), Cognitive emotion regulation and positive dyadic outcomes in married couples. Journal of Social and Personal Relationships, 36(1), 359-376.
42. Walsh, F. (Ed.). (2008), Spiritual resources in family therapy. Guilford Press.
43. Wiebe, S. A., & Johnson, S. M. (2016), A review of the research in emotionally focused therapy for ouples. Family Process, 55(3), 390-407.
 
مطالعات اسلام و روانشناسی
دوره 15، شماره 29 - شماره پیاپی 29
پاییز و زمستان 1400
صفحه 39-60
فایل ها
اشتراک گذاری
ارجاع به این مقاله
آمار