در ایران بیش از سیصد پژوهش درباره روان‌درمانگری چاپ شده است. هدف این پژوهش پاسخ دادن به این سؤال‌ها بود که پرکاربردترین رویکرد روان‌درمانگری کدام است؟ اندازۀ اثر مداخلات درمانی، در طول درمان و در پیگیری‌های چقدر بوده است؟ این پژوهش با بررسی حدود 77 مقاله درصدد پاسخگویی به این سؤالات بود. روش این مطالعه از نوع مطالعات کیفی و فراتحلیل میباشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و تعیین قدرت مداخلات از فرمول محاسبه «اندازه اثر» استفاده شد؛ همچنین، برای مقایسه کارایی انواع روان‌درمانگری‌ها از تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد، اندازه اثر تمام انواع مداخلات گزارش شده در ایران بین سال‌های 1379 تا 1389 (و برای درمانهای معنوی تا 1392) در حد متوسط (بین 5/0 تا 8/0) هستند. رویکرد شناختی رفتاری، پرکاربردتر از بقیه بود؛ تعداد یازده مطالعه، به پیگیری اثر مداخله پرداخته‌اند؛ و اندازۀ اثر کلی مداخلات در پیگیری‌ها، در حد کم 49/0 به دست آمد. بین درمانگری‌های معنوی و مذهبی (اغلب در ترکیب با درمانهای معمول) با سایر درمان‌ها تفاوت معناداری دیده نمی‌شود.
An Overview on the Experimental Situation of Psychotherapy in Iran
نویسندگان [English]
Masoud Janbozorgi1؛ Mahboubeh Dastani2
1Associate Professor of Psychology, Research Institute of Hawzah & University
2Ph.D. Student of Clinical Psychology, Shahed University, Corresponding Author
چکیده [English]
In Iran, More than 300 researches about psychotherapy have been published. The aim of the study was to answer these questions: what is the most common approach to psychotherapy? How much is the effect size of therapy interventions during treatment and its follow-ups? This study has reviewed nearly 77 researches in order to answer those questions. This study was applied the qualitative and meta-analytical methodology. To analyze the data and determine the power of interventions, the effect size formula was used. Also, the one-way ANOVA was applied to compare the efficiency of psychotherapies. The findings showed that in Iran, during the years 1379 to 1389 (and until 1392 for spiritual therapies), the effect size of all reported interventions were in a medium level (from 0.5 to 0.8). The most common approach to psychotherapy was cognitive-behavioral. 11 researches fallowed up the effect of interventions and the total effect size of interventions in follow-ups was in a low level (0.49). There was not a meaningful difference between religious and spiritual therapies (mostly in combination with usual therapies
کلیدواژه‌ها [English]
review study, psychotherapy, Iran, effect size, Religious psychotherapy
ابتدای صفحه